|
Na jesieni 1994 r. wymienione Bractwo rozpoczęło działalność w Polsce. Była ona poprzedzona przyjazdami sondażowymi. W odniesieniu do spraw Bractwa Ruch Narodowy działał nie jako partia polityczna, ale jako katolicy, członkowie Ruchu Narodowego. Współpraca z Bractwem podjęta w październiku 1994 r., z przerwą od grudnia 1994 r. do marca 1995 r., została zakończona w październiku 1996 r. Od lipca 1997 r. osoby należące do Ruchu Narodowego i jego zwolennicy zaprzestali uczestniczenia w jakichkolwiek formach działalności Bractwa Św. Piusa X. Bractwo prezentuje się w taki sposób, jak gdyby Kościół zredukowany był tylko do niego. Bractwo nie ma również zrozumienia wielowiekowego ethosu Kościoła w Polsce, idei i martyrologii narodu polskiego. Od samego początku działalności w Polsce wykazuje się nierzetelnością i nieuczciwością. Wywołuje destrukcję więzi rodzinnych, środowiskowych i koleżeńskich. Postrzegane jest przede wszystkim jako zjawisko medialne. Zjawisko wywołane znacznymi środkami zaangażowanymi w działalność propagandową, prowadzoną często w sposób nie licujący z apostolstwem. Na poważne problemy dotyczące działalności Bractwa w Polsce zwracano wielokrotnie uwagę jego przełożonym, z zachowaniem dyskrecji. Kierownictwo Bractwa ignorowało jednak te sprawy. Zarzuty wobec Bractwa Św. Piusa X dyskredytują je jako instytucję religijną i w ogóle jako instytucję działającą w Polsce. Dostrzegając konieczność powrotu Tradycji siłą rzeczy zwraca się uwagę na ośrodki kultywujące już tradycyjną liturgię i nauczanie. Bractwo Św. Piotra jest jednak również obarczone problemami i w roku ubiegłym pewne sytuacje w Polsce potwierdziły te wątpliwości. Pozostać trzeba zatem przy drugim kierunku działania zaproponowanym w artykule wymienionym na wstępie. ------------------------------------
|